– jednostka używana do porównywania dwóch poziomów natężenia, na ogół stosowana do sygnałów dźwiękowych lub elektrycznych; w praktyce używana jest jednostka o nazwie decybel (dB) równa 0,1 bela. Przykłady natężenia dźwięku: start rakiety kosmicznej – 200dB, samolot odrzutowy – 160 dB, młot pneumatyczny – 120 dB, duża orkiestra – 100 dB, rozmowa – 60-80 dB, szept – 20 dB. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999 r.
Zobacz także
ZGRZEWANIE
– proces łączenia elementów tworzywa sztucznego w stanie wysoko elastycznym w podwyższonej temperaturze pod naciskiem. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przetwórstwie tworzyw sztucznych.
DAWKA PROGOWA
– najmniejsza ilość substancji chemicznej, która po wniknięciu do organizmu wywołuje określony skutek biologiczny lub kliniczny u 5,0% organizmów testowanych.
CZYNNIK ALARMOWY
Czynnik alarmowy Czynnik alarmowy – biologiczny czynnik chorobotwórczy o szczególnej zjadliwości lub oporności. Według Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2008 r. Nr 234 poz. 1570) ocenę ryzyka i monitorowanie występowania zakażeń szpitalnych oraz czynników alarmowych prowadzą kierownicy podmiotów leczniczych w ramach […]