Czynnik alarmowy

Czynnik alarmowy – biologiczny czynnik chorobotwórczy o szczególnej zjadliwości lub oporności. Według Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2008 r. Nr 234 poz. 1570) ocenę ryzyka i monitorowanie występowania zakażeń szpitalnych oraz czynników alarmowych prowadzą kierownicy podmiotów leczniczych w ramach systemu zapobiegania i zwalczania zakażeń szpitalnych. Oni też zajmują się organizacją świadczeń zdrowotnych w celu:

• zapobiegania zakażeniom szpitalnym i szerzeniu się czynników alarmowych,
• zapewnienia izolacji pacjentów z zakażeniem lub chorobą zakaźną oraz pacjentów szczególnie podatnych na zakażenia szpitalne,
• możliwości wykonywania badań laboratoryjnych w ciągu całej doby,
• wykonywania badań laboratoryjnych, umożliwiających identyfikację biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących zakażenia i choroby zakaźne, oraz ich weryfikację,
• ograniczenia narastania lekooporności biologicznych czynników chorobotwórczych w wyniku niewłaściwego stosowania profilaktyki i terapii antybiotykowej.

Kierownicy podmiotów leczniczych, wykonujących działalność leczniczą obejmującą m.in. świadczenia szpitalne, muszą gromadzić w szpitalu informacje o zakażeniach szpitalnych i czynnikach alarmowych, zawierające:

• rozpoznanie kliniczne zakażenia szpitalnego lub czynnika alarmowego;
• charakterystykę podstawowych objawów klinicznych;
• okoliczności wystąpienia zakażenia, zachorowania lub zgonu z powodu zakażenia szpitalnego lub czynnika alarmowego oraz inne informacje niezbędne do sprawowania nadzoru epidemiologicznego.

Kierownicy podmiotów leczniczych muszą także prowadzić rejestr zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych w formie papierowej lub elektronicznej, który zawiera następujące dane osób:

• imię i nazwisko;
• datę urodzenia;
• numer PESEL lub (w razie jego braku) serię i numer paszportu lub innego dokumentu, na podstawie którego jest możliwe ustalenie danych osobowych;
• płeć;
• adres miejsca zamieszkania;
• rozpoznanie kliniczne zakażenia szpitalnego lub czynnika alarmowego oraz charakterystykę podstawowych objawów klinicznych oraz okoliczności wystąpienia zakażenia, zachorowania lub zgonu z powodu zakażenia szpitalnego lub czynnika alarmowego, ze szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka oraz charakterystyki biologicznego czynnika chorobotwórczego, oraz inne informacje niezbędne do sprawowania nadzoru epidemiologicznego.

Poza gromadzeniem raportów i informacji kierownicy podmiotów leczniczych muszą sporządzać i przekazywać właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu raporty o bieżącej sytuacji epidemiologicznej szpitala oraz zgłaszać w ciągu 24 godzin potwierdzony epidemiczny wzrost liczby zakażeń szpitalnych.

Zapytaj o współpracę w zakresie kompleksowego zapewnienia bezpieczeństwa w Twojej firmie, skontaktuj się teraz z Michałem Sekundą Dyrektorem handlowym SEKA S.A. tel.: 22 517 88 66 | e-mail: michal.sekunda@seka.pl