– gromadzenie się ładunków elektrycznych na skutek elektryzowania się różnych materiałów, objawiające się wyładowaniami iskrowymi, mogącymi spowodować wybuch, pożar, zakłócenia w procesach technologicznych i w funkcjonowaniu urządzeń elektronicznych, a także mającymi często niekorzystny wpływ na organizm ludzki. Podczas elektryzacji statycznej występują wysokie wartości napięcia elektrycznego wynoszącego, np. przy chodzeniu w skórzanym obuwiu (podeszwy) po wełnianym dywanie – 14.000 V, podczas rozpylania farby przy malowaniu natryskowym – 10.000 V, przy wypływie sprężonego azotu z butli – 9.000 V, podczas chodzenia w gumowym obuwiu – 1.000 V. Powstawaniu elektryczności statycznej zapobiega się poprzez instalacje uziemiające, a także np. poprzez zwiększanie wilgotności względnej powietrza, nadmuchiwanie miejsc zagrożonych wybuchem na skutek elektryczności statycznej zjonizowanym powietrzem pobieranym spoza strefy zagrożenia wybuchowego oraz przez ograniczanie prędkości przepływu cieczy organicznych lub gazów.
Zobacz także
BILANS ENERGETYCZNY
– porównanie ilości energii dostarczanej z ilością energii zużywanej przez dany obiekt, maszynę lub człowieka.
DOBRA PRAKTYKA LABORATORYJNA
– 1) sposób planowania, przeprowadzania i dokumentowania badań laboratoryjnych zapewniający wykorzystanie najnowszej wiedzy biologicznej i technicznej oraz wiarygodność i pewność uzyskanych wyników. Według ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 36, poz. 233 z późn. zm); 2) system zapewnienia jakości badań, określający zasady […]
SPOŁECZNA INSPEKCJA PRACY
– służba społeczna pełniona przez pracowników, mająca na celu zapewnienie przez zakłady pracy bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz ochronę uprawnień pracowniczych, określonych w przepisach prawa pracy. Według ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz. U. nr 35, poz. 163 z p. zm.).
