– odporność na działanie ognia elementów (materiałów) konstrukcyjnych budynku. Jest to wielkość umowna, która niezbędna jest do określania odporności ogniowej elementów i stopnia rozprzestrzeniania się ognia przez te elementy. Ustanowiono 5 klas odporności pożarowej budynków oznaczonych literami A, B, C, D i E w zależności od: obciążenia ogniowego, liczby ludzi przebywających w budynku, przeznaczenia budynku, wysokości budynku. Według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
Zobacz także
PAŃSTWOWY WZORZEC JEDNOSTKI MIARY
– wzorzec jednostki miary uznany urzędowo w Rzeczypospolitej Polskiej za podstawę do przypisywania wartości innym wzorcom jednostki miary danej wielkości fizycznej; Według ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 541, 675, 1123)
PODZESPÓŁ ŁĄCZĄCO-AMORTYZUJĄCY
– pełni rolę powstrzymującą spadanie i amortyzację energii kinetycznej spadania, co prowadzi do zmniejszenia siły udarowej powstającej podczas powstrzymywania spadania. Podzespół łącząco-amortyzujący może mieć postać: a) linki bezpieczeństwa z amortyzatorem, b) urządzenia samozaciskowego, c) urządzenia samohamownego. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy, ODDK, Gdańsk 2006 r.
PREKURSORY grupy I-R
– termin medyczno-prawny, który w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii określa każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, która może być przetworzona na środek odurzający lub substancję psychotropową albo może służyć do ich wytworzenia i została umieszczona w odpowiednim wykazie prekursorów I–R. Obecnie w wykazie tym znajdują się: efedryna, pseudoefedryna, ergometryna, ergotamina, fenyloaceton, izosafrol, kwas lizergowy, kwas […]
