– (ang. IBC) to opakowanie przenośne, sztywne lub elastyczne, które ma pojemność: nie większą niż 3,0 m3 – dla materiałów ciekłych i stałych II i III grupy pakowania; nie większą niż 1,5 m3 – dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL elastycznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego, złożonego, tekturowego lub drewnianego; nie większą niż 3,0 m3 – dla materiałów starych I grupy pakowania, w przypadku DPPL metalowego; nie większą niż 3,0 m3 – dla materiałów promieniotwórczych klasy 7 – i jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną oraz jest odporne na narażenia występujące przy manipulacjach i w transporcie, co powinno być potwierdzone odpowiednimi badaniami (patrz także: „DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego”, „DPPL tekturowy”, DPPL elastyczny”, „DPPL metalowy”, „DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego ” i „DPPL drewniany”). „Duże opakowanie” oznacza opakowanie składające się z opakowania zewnętrznego zawierającego przedmioty lub opakowania wewnętrzne, które jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną oraz przekracza 400 kg masy netto lub 450 litrów pojemności i ma objętość nie większą niż 3 m3. Według oświadczenia rządu polskiego z dnia 16 stycznia 2009 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 162).
Zobacz także
MIKROKLIMAT
– 1) środowisko termiczne – warunki cieplne miejsca pracy człowieka. Pracownik powinien mieć zapewniony tzw. komfort cieplny, czyli takie warunki, w których ubrany stosownie do rodzaju i warunków pracy nie odczuwa chłodu lub gorąca w czasie jej wykonywania. Występuje wtedy stan równowagi cieplnej całego ciała. Na równowagę cieplną maja wpływ parametry charakteryzujące powietrze, takie jak: […]
EKSPLOATACJA INSTALACJI LUB URZĄDZENIA
– użytkowanie instalacji lub urządzenia oraz utrzymywanie ich w sprawności. Według ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.).
UŻYTKOWNIK GMO
– osoba fizyczna lub prawna bądź też jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, dokonująca na własny rachunek operacji zamkniętego użycia GMO lub działania polegającego na zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska, w tym wprowadzenia do obrotu produktów GMO. Według ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych.