– 1) wyroby wprowadzane do obrotu lub oddawane do użytku podlegają ocenie zgodności z: a) zasadniczymi wymaganiami albo b) szczegółowymi wymaganiami albo c) zasadniczymi lub szczegółowymi wymaganiami określonymi w odrębnych ustawach. Dokonanie oceny zgodności jest obowiązkowe przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu lub oddaniem do użytku. Niezależnie od oceny zgodności dozwolone jest dokonywanie dobrowolnej oceny zgodności na warunkach uzgodnionych w umowie zawartej przez zainteresowane strony. Podczas dokonywania oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami wyrób może być poddawany: a) badaniom przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela – jeżeli nie jest wymagane przeprowadzenie badań przez laboratorium niezależne od dostawcy i odbiorcy, lub przez notyfikowane laboratorium – jeżeli jest wymagane przeprowadzenie badań przez laboratorium niezależne od dostawcy i odbiorcy, b) sprawdzeniu zgodności z zasadniczymi wymaganiami — przez notyfikowaną jednostkę kontrolującą, c) certyfikacji — przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą. Pozytywny wynik oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami dokonywanej przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą stanowi podstawę do wydania producentowi lub jego upoważnionemu przedstawicielowi certyfikatu zgodności. Oceny zgodności wyrobu ze szczegółowymi wy¬ma¬ganiami dokonuje producent lub importer. Według ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087 z późn. zm.); 2) sprawdzanie, przed wprowadzeniem do obrotu, ciśnieniowego urządzenia transportowego, projektu lub procesu jego wytwarzania, w zakresie zgodności z wymaganiami określonymi w umowie ADR. Według ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671 z późn. zm.).
Zobacz także
DOBRA PRAKTYKA INŻYNIERSKA (ZAWODOWA)
– wykorzystanie najnowszej wiedzy inżynierskiej i technicznej do projektowania, produkowania, kontrolowania i użytkowania wyrobów.
WSKAŹNIK NARAŻENIA (ekspozycji)
– wskaźnik liczbowy, charakteryzujący ekspozycję pracownika na szkodliwą substancję, obliczony na podstawie wyników oznaczeń w powietrzu, w celu porównania z wartością odpowiedniego normatywu higienicznego. Postać i sposób obliczania wskaźnika narażenia zależą od strategii pobierania próbek zastosowanej do oceny narażenia. Według A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe w środowisku pracy, ODDK Gdańsk 2006 r.
PRODUKT
– 1) jest to wprowadzana do obrotu substancja, energia, instalacja, urządzenie oraz inny przedmiot lub jego część. Według ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1396, 1403, 1495, 1501, 1527, 1579, 1680, 1712). 2) rzecz ruchoma nowa lub używana, jak i naprawiana lub regenerowana przeznaczona […]