– są to prace, gdzie ryzyko wypadkowe jest większe niż przy pracach innego rodzaju w związku z: a) właściwościami pożarowymi i wybuchowymi materiałów, b) właściwościami żrącymi i toksycznymi substancji, c) z mechanicznymi środkami transportu, d) pracą poniżej poziomu gruntu lub pod ziemią, e) pracą na wysokości, f) pracą z prądem elektrycznym, g) pracą wewnątrz zbiorników, kanałów, studni. Pracodawca jest obowiązany do ustalenia i aktualizowania wykazu prac szczególnie niebezpiecznych występujących w zakładzie pracy oraz określania szczegółowych wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu tych prac, w szczególności zapewnia: 1) bezpośredni nadzór nad tymi pracami wyznaczonych w tym celu osób, 2) odpowiednie środki zabezpieczające, 3) instruktaż pracowników obejmujący w szczególności: a) imienny podział pracy, b) kolejność wykonywania zadań, c) wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach. Pracodawca zapewnia, aby dostęp do miejsc wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych miały jedynie osoby upoważnione i odpowiednio poinstruowane. Według rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
Zobacz także
STER
– komputerowy system rejestracji zagrożeń i oceny ryzyka zawodowego. Nowoczesne, wielofunkcyjne i kompleksowe narzędzie wspomagające prowadzenie większości działań związanych z zarządzaniem bezpieczeństwem i higiena pracy w przedsiębiorstwie. Według strony internetowej CIOP, www.ciop.pl oraz Konsultant Regionalnego Ośrodka BHP. Materiał szkoleniowy, tom IV, Zarządzanie Bezpieczeństwem i Higieną Pracy, Narzędzia wspomagające ocenę ryzyka zawodowego – system STER, A. […]
DYREKTYWY NOWEGO PODEJŚCIA
– dyrektywy Wspólnoty Europejskiej, uchwalone zgodnie z zasadami zawartymi w uchwale Rady Unii Europejskiej z dnia 7 maja 1985 r., w sprawie nowego podejścia do harmonizacji technicznej oraz normalizacji. Według ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności. (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087 z późn. zm.).
GŁÓWNA SZYNA (ZACISK) UZIEMIAJĄCA GSU
– szyna (zacisk) przeznaczona do przyłączenia do uziomu przewodów ochronnych, w tym przewodów połączeń wyrównawczych oraz przewodów uziemień roboczych, jeśli one występują. Według PN-IEC 60050-826 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki.