– 1) strefa w obrębie lub wokół maszyny, w której występuje zagrożenie bezpieczeństwa lub zdrowia osób. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (Dz. U. Nr 199, poz. 1228); 2) strefa w obrębie oraz wokół maszyny, w której występuje ryzyko dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracownika. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy. (Dz. U. Nr 191, poz.1596 z późn. zm.); 3) strefa w obrębie lub wokół UTB, w której występuje zagrożenie bezpieczeństwa lub zdrowia ludzkiego. Według rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Poltyki Społecznej z dnia 29 października 2003 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego (Dz. U. Nr 193, poz. 1890); 4) miejsce na terenie budowy, w którym występują zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzi. Według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401).
Zobacz także
MONITOROWANIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY
– obserwowanie stanu warunków pracy, zachowań pracowników oraz wyników działań podejmowanych w celu poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy, obejmujące w szczególności identyfikację zagrożeń, ocenę ryzyka zawodowego oraz analizę przyczyn wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Według PN-N-18001 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Wymagania.
SCHODY
– zestaw szeregu równomiernie rozmieszczonych i trwale połączonych stopni służący do pokonywania różnicy poziomów w komunikacji pieszej. Szerokość użytkowa nie powinna być mniejsza niż 800 mm. Liczba stopni w jednym biegu schodów nie powinna przekraczać 14 w budynkach opieki zdrowotnej, 17 stopni w innych budynkach, przy schodach zewnętrznych – 10. W przypadku większej liczby stopni […]
WARSTWA OZONOWA
– warstwa atmosfery Ziemi o największej koncentracji ozonu atmosferycznego. Występuje na wysokości 15 – 50 km nad powierzchnią Ziemi. Cząsteczki ozonu w tej warstwie pochłaniają większą część promieniowania nadfioletowego docierającego od Słońca, chroniąc żywe organizmy na Ziemi. Według A. Isaacsa Słownik fizyki, Prószyński i S-ka, 1999 r.